Diecezja Warszawsko-Praska powstała 25 marca 1992 na mocy bulli papieża Jana Pawła II Totus Tuus Poloniae Populus reorganizującej Diecezje i Prowincje w Polsce. Pierwszym Ordynariuszem nowej Diecezji został  ks. bp Kazimierz Romaniuk, obecnie funkcję tę pełni ks. abp Henryk Hoser.  Na katedrę wyznaczono kościół p.w. Św. Michała i Floriana na Pradze, konkatedrą została świątynia p.w. Matki Bożej Zwycięskiej na Kamionku.

Diecezja Warszawsko-Praska obejmuje prawobrzeżną Warszawę i tereny w widłach Wisły i Bugu, ograniczone na wschodzie Kamieńczykiem, Urlami, Pniewnikiem, Kałuszynem i Latowiczem, a od południa Kołbielą i Karczewem.
Nowo powstała Diecezja Warszawsko-Praska jest szczególnie zróżnicowana kulturowo i socjalnie: ok. 40% ludności posiada wykształcenie średnie i wyższe, ok. 35% to robotnicy, rzemieślnicy lub chłopo-robotnicy, reszta to rolnicy. Sama prawobrzeżna Warszawa jest również zróżnicowana, każda dzielnica stanowi odrębny świat ze swymi problemami.

Już w miesiąc po powstaniu diecezji – 29 kwietnia 1992 roku – Ordynariusz powołał diecezjalny oddział Caritas, niosący na wielu płaszczyznach pomoc ludziom potrzebującym.

Diecezja Warszawsko-Praska zajmuje powierzchnię 3 300 kilometrów kwadratowych. 155 parafii zamieszkuje 1 172 000 osób.